การทดลองประเมินความผิดปกติในเส้นทางการเคลื่อนที่ของปริมาณเลือดแดงในสมองของหนูด้วยการกลายพันธุ์ของโรคฮันติงตันที่อายุ 3, 6 และ 9 เดือน (ระยะก่อนแสดงอาการ ระยะเริ่มแสดง และระยะหลังแสดงอาการ ตามลำดับ) นักวิจัยพิจารณาว่าการยับยั้งยีนฮันติงตินที่กลายพันธุ์ในเซลล์ประสาทสามารถทำให้ปริมาณเลือดแดงที่เปลี่ยนแปลงในระยะก่อนแสดงอาการเป็นปกติหรือไม่ และการแสดงออกที่ลดลงของยีนฮันติงตินในระยะก่อนแสดงอาการอาจชะลอหรือป้องกันการเกิดอาการได้หรือไม่ "โดยรวมแล้ว ข้อมูลของเราชี้ให้เห็นว่าการวัดปริมาตรเลือดในหลอดเลือดแดงในสมองอาจเป็นตัวชี้วัดทางชีวภาพที่ไม่รุกล้ำซึ่งมีแนวโน้มดีสำหรับการทดสอบวิธีการรักษาใหม่ๆ ในผู้ป่วยโรคฮันติงตันที่ยังไม่แสดง อาการ ของโรค" ด้วนกล่าว "การแนะนำการรักษาในระยะเริ่มต้นนี้อาจมีประโยชน์ในระยะยาว" เมื่อนักวิจัยทำแผนที่เส้นทางการเคลื่อนที่ของปริมาณเลือดในสมองและทำการทดสอบสมองและมอเตอร์ในหนูอายุ 3 เดือน และเปรียบเทียบการทดสอบกับกลุ่มควบคุม พวกเขาสังเกตเห็นความแตกต่างที่มีนัยสำคัญยกเว้นปริมาณเลือดในสมอง อย่างไรก็ตาม อาการของฮันติงตันในหนูที่มียีนฮันติงตันเริ่มตั้งแต่อายุ 6 เดือน และแย่ลงเรื่อย ๆ เมื่ออายุ 9 เดือน ซึ่งบ่งชี้ว่าปริมาณเลือดในสมองที่เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นก่อนอาการของมอเตอร์และการฝ่อของเซลล์สมอง ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของโรค