การขับเคลื่อนยานอวกาศเป็นวิธีการที่ช่วยให้ยานอวกาศเดินทางผ่านอวกาศโดยสร้างแรงขับดันไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม ไม่มีระบบขับเคลื่อนที่ใช้อย่างแพร่หลายระบบเดียว: ระบบขับเคลื่อนแบบเดี่ยว ระบบขับเคลื่อนสองระบบ ระบบขับเคลื่อนไอออน ฯลฯ ระบบขับเคลื่อนแต่ละระบบสร้างแรงขับในรูปแบบที่แตกต่างกันเล็กน้อย โดยแต่ละระบบมีข้อดีและข้อเสียในตัวเอง แต่การขับเคลื่อนยานอวกาศในปัจจุบันส่วนใหญ่ใช้เครื่องยนต์จรวด แนวคิดทั่วไปเบื้องหลังเครื่องยนต์จรวดคือ เมื่อตัวออกซิไดเซอร์พบกับแหล่งเชื้อเพลิง จะมีการปล่อยพลังงานและความร้อนที่ระเบิดด้วยความเร็วสูง ซึ่งขับเคลื่อนยานอวกาศไปข้างหน้า สิ่งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากหลักการพื้นฐานข้อหนึ่งที่เรียกว่ากฎข้อที่สามของนิวตัน. ตามคำกล่าวของนิวตัน "ทุกๆ การกระทำย่อมมีปฏิกิริยาที่เท่าเทียมกันและตรงกันข้าม" เมื่อพลังงานและความร้อนถูกปล่อยออกมาจากด้านหลังของ ยานสำรวจ อวกาศ อนุภาคของก๊าซจะถูกผลักไปรอบๆ เพื่อให้ยานอวกาศขับเคลื่อนไปข้างหน้า เหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังการใช้เครื่องยนต์จรวดในปัจจุบันเป็นเพราะจรวดเป็นรูปแบบของการขับเคลื่อนที่ทรงพลังที่สุด